Het Canadese leger krijgt versterking van helikopters in Afghanistan. Het gaat om toestellen voor tactische oorlogsvoering en transport.
Dat maakte de Canadese minister van Defensie Peter MacKay woensdag bekend. Het gaat om 8 toestellen van het type CH-146 Griffon die zijn uitgerust met een boordwapen. Ze gaan begin 2009 naar Afghanistan als onderdeel van de Joint Task Force Afghanistan luchtvloot.
De Griffon wordt niet aangeduid als een aanvalshelikopter maar een begeleidingshelikopter.
Ze worden ingezet als escortetoestellen voor de Chinook D helikopters die in augustus zijn overgenomen van de Amerikanen.
De NAVO geeft keer op keer aan dat de ISAF over te weinig transportmiddelen beschikt om operaties uit te voeren in het Aziatische land.
Daarnaast zet Canada onbemande Heron UAV vliegtuigjes in die de Canadese soldaten moeten beschermen tegen hinderlagen en bermbommen.
Canada neemt met ongeveer 2.500 troepen deel aan de ISAF-veiligheidsmacht van de NAVO. Ottawa leidt het Provinciaal Reconstructie Team in de zuidelijke provincie Kandahar die als zeer gevaarlijk en gewelddadig te boek staat.
Sinds Canada in 2002 deel is gaan nemen aan de oorlog in Afghanistan zijn er ongeveer 100 militairen uit dat land om het leven gekomen. Canadese soldaten zijn veelvuldig doelwit van hinderlagen en aanslagen met bermbommen.
woensdag 26 november 2008
zondag 9 november 2008
Ontvoerde journaliste Fung uit Canada in Afghanistan weer vrij
De Canadese journaliste die op 12 oktober in de Afghaanse hoofdstad Kabul werd ontvoerd is zaterdag vrijgelaten. Het gaat om Melissa Fung die voor de Canadese zender CBC werkzaam is. Ze werd vastgehouden in een grot.
Ontvoerde journaliste Fung uit Canada in Afghanistan weer vrij
Ontvoerde journaliste Fung uit Canada in Afghanistan weer vrij
zaterdag 2 augustus 2008
MacKay vindt dat NATO meer moet doen in zuiden van Afghanistan
De Canadese minister van Defensie Peter MacKay heeft woensdag gezegd dat de NAVO meer soldaten moet sturen naar Zuid-Afghanistan. Canada is zelf van plan om 200 extra militairen te zenden.
De bewindsman is verder van mening dat Canada al “genoeg doet”. Zijn land zit er al met 2.500 soldaten.
De Canadezen leiden het Provinciaal Reconstructie Team van de NATO-ISAF in de gwelddadige zuidelijke provincie Kandahar.
De Canadese versterkingen komen met onbemande luchtverkenningstoestellen (aerial surveillance vehicles/ UAVs) en helikopters die Ottawa toezegde te kopen voor februari 2009.
In de tussentijd wil Canada tussen de 6 en 8 helikopters van Russische makelij van het type Mil Mi-8 leasen evenals een niet nader genoemd aantal van die UAVs. Om extra vervoer door de lucht vraagt de NAVO ook al een hele poos.
MacKay vindt dat het verzoek aan andere landen om naar het zuiden te komen niet kan blijven rusten.
Nu zijn het voornamelijk Groot-Brittannië, de Verenigde Staten, Canada, Nederland en Denemarken die binnen de NAVO een relatief grote bijdrage leveren aan de ISAF-veiligheidsmacht in het zuiden.
Australië zegt ook steeds genoeg te doen in Uruzgan, ondanks dat het land geen lid is van de NAVO. Nederland wil in de loop van het jaar zelfs enkele honderden soldaten terugtrekken.
MacKay heeft eigenlijk herhaald wat er al keer op keer wordt gevraagd door de landen die in het zuiden zitten waar de opstand van de Taliban het hevigst is.
Verenigde Staten
Vorige maand zei de Amerikaanse minister van Defensie Robert Gates dat hij meer Amerikaanse soldaten naar Afghanistan wil sturen om daarmee te voldoen aan de vraag van zijn commandanten.
Begin dit jaar drong Gates er nog sterk bij bondgenoten op aan om meer soldaten te sturen naar het zuiden, maar dat deed hij keer op keer tevergeefs. De VS stuurden toen zelf maar 3.200 extra manschappen.
Hij had bovendien andere landen verweten dat ze niet wisten hoe ze een opstand de kop in moesten drukken, en de versterkingen gingen meteen tot de aanval over in het district Garmser in de provincie Helmand.
Namen worden niet snel genoemd, maar de landen die de oorlog voeren in het zuiden kijken met een scheef oog naar bondgenoten zoals Duitsland, Italië, Spanje en Frankrijk, die in het noorden, het westen en de omgeving van Kabul bivakkeren waar het relatief rustig is.
De bewindsman is verder van mening dat Canada al “genoeg doet”. Zijn land zit er al met 2.500 soldaten.
De Canadezen leiden het Provinciaal Reconstructie Team van de NATO-ISAF in de gwelddadige zuidelijke provincie Kandahar.
De Canadese versterkingen komen met onbemande luchtverkenningstoestellen (aerial surveillance vehicles/ UAVs) en helikopters die Ottawa toezegde te kopen voor februari 2009.
In de tussentijd wil Canada tussen de 6 en 8 helikopters van Russische makelij van het type Mil Mi-8 leasen evenals een niet nader genoemd aantal van die UAVs. Om extra vervoer door de lucht vraagt de NAVO ook al een hele poos.
MacKay vindt dat het verzoek aan andere landen om naar het zuiden te komen niet kan blijven rusten.
Nu zijn het voornamelijk Groot-Brittannië, de Verenigde Staten, Canada, Nederland en Denemarken die binnen de NAVO een relatief grote bijdrage leveren aan de ISAF-veiligheidsmacht in het zuiden.
Australië zegt ook steeds genoeg te doen in Uruzgan, ondanks dat het land geen lid is van de NAVO. Nederland wil in de loop van het jaar zelfs enkele honderden soldaten terugtrekken.
MacKay heeft eigenlijk herhaald wat er al keer op keer wordt gevraagd door de landen die in het zuiden zitten waar de opstand van de Taliban het hevigst is.
Verenigde Staten
Vorige maand zei de Amerikaanse minister van Defensie Robert Gates dat hij meer Amerikaanse soldaten naar Afghanistan wil sturen om daarmee te voldoen aan de vraag van zijn commandanten.
Begin dit jaar drong Gates er nog sterk bij bondgenoten op aan om meer soldaten te sturen naar het zuiden, maar dat deed hij keer op keer tevergeefs. De VS stuurden toen zelf maar 3.200 extra manschappen.
Hij had bovendien andere landen verweten dat ze niet wisten hoe ze een opstand de kop in moesten drukken, en de versterkingen gingen meteen tot de aanval over in het district Garmser in de provincie Helmand.
Namen worden niet snel genoemd, maar de landen die de oorlog voeren in het zuiden kijken met een scheef oog naar bondgenoten zoals Duitsland, Italië, Spanje en Frankrijk, die in het noorden, het westen en de omgeving van Kabul bivakkeren waar het relatief rustig is.
zaterdag 5 juli 2008
Canadees dood aangetroffen op “geheime basis” Camp Mirage in Azië
Een militair uit Canada is vrijdag dood aangetroffen in een slaapvertrek op de ondersteuningsbasis Camp Mirage ergens in Zuidwest-Azië.
Volgens media in Canada gaat het om korporaal Brendan Anthony Downey, lid van de militaire politie uit Dundurn in Saskatchewan. Hij diende bij het “Theatre Support Element” op Camp Mirage “ergens in Zuidwest Azië”.
De basis wordt gebruikt om stafleden van het leger en goederen te verplaatsen tussen Canada en Afghanistan.
Het leger stelt een onderzoek in naar de situatie, maar tot nu toe wordt een vijandelijke actie uitgesloten. De familie van de korporaal heeft het leger verzocht om “privacy”.
Camp Mirage dient als een belangrijke bevoorradingsbasis en haven voor Canadese oorlogsschepen en vliegtuigen. De locatie zou alom bekend zijn, maar officieel geheim.
De richtlijn voor journalisten die “embedded” zijn bij het Canadese leger in Afghanistan verbieden te publiceren waar de basis ligt.
De Canadese krant The Globe and Mail heeft onlangs gezegd dat hoge Canadese functionarissen een mondelinge overeenkomst hebben met de leiders van het land waar de basis is om niet te vertellen waar de basis ligt.
Maar volgens ingewijden is het gewoon bekend waar de basis zich bevindt, en dat het om de Minhad Air Base gaat, een basis van de luchtmacht van de Verenigde Arabische Emiraten.
Slachtoffers
De dood van de soldaat brengt het aantal Canadezen dat om het leven is gekomen door de deelname van het land aan de oorlog in Afghanistan op 86 soldaten en een diplomaat.
Het aantal Canadese slachtoffers in Afghanistan ligt dit jaar lager dan vorig jaar. 12 soldaten kwamen in de eerste helft van 2008 om, vergeleken met 22 over dezelfde periode in 2007. In 2006 vonden tot 4 juli acht Canadezen de dood.
Het lagere aantal slachtoffers wordt toegeschreven aan het feit dat de Canadezen de laatste 12 maanden voor een meer voorzichtige benadering hebben gekozen.
Er zijn troepen teruggetrokken uit afgelegen districten. Die richten zich nu meer op de bescherming van de centra waar de meeste mensen wonen en posities waar hard om is gevochten zoals de districten Zhari en Panjwayi.
Canada leidt het Provinciaal Reconstructie Team van de ISAF in de zuidelijke provincie Kandahar, die bekend staat als zeer gewelddadig en een bolwerk van de Taliban. Er doen ongeveer 2.500 militairen mee aan de missie.
Daarnaast zijn er beetje bij beetje steeds meer Afghaanse soldaten gekomen zodat de druk op de Canadezen zelf wat af is genomen.
Vorig jaar zomer kreeg het Canadese leger zware kritiek te verduren toen tijdens een troepenrotatie een gebied weer in handen viel waar zwaar voor was gevochten.
De Canadezen lieten het district over aan de Afghaanse politie, die werd aangevallen en verdreven. De agenten vroegen om steun van de Canadezen, maar die kwamen niet opdagen. 16 agenten werden gedood.
Daarna moesten de Canadezen opnieuw zwaar slag leveren om het gebied in handen te krijgen.
Volgens media in Canada gaat het om korporaal Brendan Anthony Downey, lid van de militaire politie uit Dundurn in Saskatchewan. Hij diende bij het “Theatre Support Element” op Camp Mirage “ergens in Zuidwest Azië”.
De basis wordt gebruikt om stafleden van het leger en goederen te verplaatsen tussen Canada en Afghanistan.
Het leger stelt een onderzoek in naar de situatie, maar tot nu toe wordt een vijandelijke actie uitgesloten. De familie van de korporaal heeft het leger verzocht om “privacy”.
Camp Mirage dient als een belangrijke bevoorradingsbasis en haven voor Canadese oorlogsschepen en vliegtuigen. De locatie zou alom bekend zijn, maar officieel geheim.
De richtlijn voor journalisten die “embedded” zijn bij het Canadese leger in Afghanistan verbieden te publiceren waar de basis ligt.
De Canadese krant The Globe and Mail heeft onlangs gezegd dat hoge Canadese functionarissen een mondelinge overeenkomst hebben met de leiders van het land waar de basis is om niet te vertellen waar de basis ligt.
Maar volgens ingewijden is het gewoon bekend waar de basis zich bevindt, en dat het om de Minhad Air Base gaat, een basis van de luchtmacht van de Verenigde Arabische Emiraten.
Slachtoffers
De dood van de soldaat brengt het aantal Canadezen dat om het leven is gekomen door de deelname van het land aan de oorlog in Afghanistan op 86 soldaten en een diplomaat.
Het aantal Canadese slachtoffers in Afghanistan ligt dit jaar lager dan vorig jaar. 12 soldaten kwamen in de eerste helft van 2008 om, vergeleken met 22 over dezelfde periode in 2007. In 2006 vonden tot 4 juli acht Canadezen de dood.
Het lagere aantal slachtoffers wordt toegeschreven aan het feit dat de Canadezen de laatste 12 maanden voor een meer voorzichtige benadering hebben gekozen.
Er zijn troepen teruggetrokken uit afgelegen districten. Die richten zich nu meer op de bescherming van de centra waar de meeste mensen wonen en posities waar hard om is gevochten zoals de districten Zhari en Panjwayi.
Canada leidt het Provinciaal Reconstructie Team van de ISAF in de zuidelijke provincie Kandahar, die bekend staat als zeer gewelddadig en een bolwerk van de Taliban. Er doen ongeveer 2.500 militairen mee aan de missie.
Daarnaast zijn er beetje bij beetje steeds meer Afghaanse soldaten gekomen zodat de druk op de Canadezen zelf wat af is genomen.
Vorig jaar zomer kreeg het Canadese leger zware kritiek te verduren toen tijdens een troepenrotatie een gebied weer in handen viel waar zwaar voor was gevochten.
De Canadezen lieten het district over aan de Afghaanse politie, die werd aangevallen en verdreven. De agenten vroegen om steun van de Canadezen, maar die kwamen niet opdagen. 16 agenten werden gedood.
Daarna moesten de Canadezen opnieuw zwaar slag leveren om het gebied in handen te krijgen.
donderdag 3 juli 2008
Zelfmoordaanval op ISAF-militairen uit Canada in Spin Boldak
Bij een zelfmoordaanslag zijn woensdag in Spin Boldak in de zuidoostelijke provincie Kandahar verschillende gewonden gevallen. De aanvaller ramde zijn voertuig in een konvooi van ISAF-soldaten uit Canada.
De commandant van de grenspolitie meldde dat twee constructiewerkers en twee burgers gewond raakten. Volgens de NAVO raakten er geen van haar soldaten gewond.
De regio rond de grensplaats met Pakistan wordt veelvuldig getroffen door gewelddadigheden. Begin dit jaar vonden er bij een zelfmoordaanslag ongeveer 40 mensen de dood.
De aanslagen zijn veelal gericht tegen de Canadezen die in ISAF-verband in de provincie Kandahar zijn gestationeerd, maar de meeste slachtoffers vallen daarbij onder de burgers.
In de hele provincie Kandahar zijn de afgelopen 2 jaar ongeveer 80 ISAF-soldaten uit Canada gedood.
De commandant van de grenspolitie meldde dat twee constructiewerkers en twee burgers gewond raakten. Volgens de NAVO raakten er geen van haar soldaten gewond.
De regio rond de grensplaats met Pakistan wordt veelvuldig getroffen door gewelddadigheden. Begin dit jaar vonden er bij een zelfmoordaanslag ongeveer 40 mensen de dood.
De aanslagen zijn veelal gericht tegen de Canadezen die in ISAF-verband in de provincie Kandahar zijn gestationeerd, maar de meeste slachtoffers vallen daarbij onder de burgers.
In de hele provincie Kandahar zijn de afgelopen 2 jaar ongeveer 80 ISAF-soldaten uit Canada gedood.
woensdag 18 juni 2008
Gezamenlijke Afghaans-Canadese troepenmacht opent aanval in Arghandab
Afghaanse veiligheidsdiensten zijn woensdag samen met Canadese soldaten van de ISAF ten strijden getrokken tegen opstandelingen die zondag een deel van het district Arghandab in Kandahar innamen.
Gezamenlijke Afghaans-buitenlandse troepenmacht opent aanval in Arghandab
Gezamenlijke Afghaans-buitenlandse troepenmacht opent aanval in Arghandab
zaterdag 17 mei 2008
Denis Thompson nieuwe commandant Canada voor Task Force Afghanistan
Tijdens een korte ceremoniële plechtigheid op het vliegveld van Kandahar op woensdag 14 mei heeft brigadegeneraal Denis Thompson het commando van brigadegeneraal Guy Laroche overgenomen over de Canadese Joint Task Force Afghanistan (JTF-Afg).
Dat heeft het ministerie van Defensie van Canada in een verklaring gemeld. Laroche gaf tien maanden lang leiding aan de Task Force van de Canadezen in het land.
Bij de bevelsoverdracht was ook luitenent-generaal Michel Gauthier aanwezig, de commandant van het Canadian Expeditionary Force Command (CEFCOM).
Guy Laroche zei in zijn afscheidsrede dat “de zogenoemde Afghan Development Zone de laatset tijd is gegroeid en dat Afghanen terug keren naar hun huizen in gebieden die ze jaren geleden hadden verlaten. Ze bouwen een nieuw leven op voor zichzelf en hun families”.
De vertrekkende bevelhebber zei verder: “Nu we de fakkel overdragen aan Thompson en zijn team wensen wij ze allen een veilige en succesvolle missie toe.”
De nieuwe commandant zei dat hij nauw samen wil werken met de Afghaanse veiligheidsdiensten (ANSF).
De Canadese bijdrage aan de ISAF-veiligheidsmacht bestaat uit ongeveer 2.500 militairen. Het grootste deel daarvan is gestationeerd in de zuidelijke provincie Kandahar waar ze het Provinciaal Reconstructie Team van de ISAF leiden.
De zuidelijke provincie Kandahar staat bekend als een gevaarlijke provincie. Er vinden veel zelfmoordaanslagen plaats en aanvallen met bermbommen. Het is de regio waar de Taliban historisch gezien hun machtsbasis hebben.
De Canadese deelname aan de missie bestaat uit onder meer de Canadian Battle Group, talloos veel ondersteunende eenheden, het Operational Mentor Liaison Team (OMLT) dat Afghaanse soldaten moet trainen, en het Provinciaal Reconstructie Team (PRT).
Het PRT wordt ondersteunt door functionarissen van het Canadese ministerie van Buitenlandse Zaken, het Canadian International Development Agency, de Correctional Service of Canada en de Royal Canadian Mounted Police.
Het Canadese ministerie van Defensie meldt nog dat Canada en haar coalitiepartners leiders zijn in de internationale inspanningen om de Afghanen te helpen om vrede en veiligheid te bewerkstelligen zodat ze een democratisch land op kunnen bouwen dat op eigen benen kan staan.
Dat heeft het ministerie van Defensie van Canada in een verklaring gemeld. Laroche gaf tien maanden lang leiding aan de Task Force van de Canadezen in het land.
Bij de bevelsoverdracht was ook luitenent-generaal Michel Gauthier aanwezig, de commandant van het Canadian Expeditionary Force Command (CEFCOM).
Guy Laroche zei in zijn afscheidsrede dat “de zogenoemde Afghan Development Zone de laatset tijd is gegroeid en dat Afghanen terug keren naar hun huizen in gebieden die ze jaren geleden hadden verlaten. Ze bouwen een nieuw leven op voor zichzelf en hun families”.
De vertrekkende bevelhebber zei verder: “Nu we de fakkel overdragen aan Thompson en zijn team wensen wij ze allen een veilige en succesvolle missie toe.”
De nieuwe commandant zei dat hij nauw samen wil werken met de Afghaanse veiligheidsdiensten (ANSF).
De Canadese bijdrage aan de ISAF-veiligheidsmacht bestaat uit ongeveer 2.500 militairen. Het grootste deel daarvan is gestationeerd in de zuidelijke provincie Kandahar waar ze het Provinciaal Reconstructie Team van de ISAF leiden.
De zuidelijke provincie Kandahar staat bekend als een gevaarlijke provincie. Er vinden veel zelfmoordaanslagen plaats en aanvallen met bermbommen. Het is de regio waar de Taliban historisch gezien hun machtsbasis hebben.
De Canadese deelname aan de missie bestaat uit onder meer de Canadian Battle Group, talloos veel ondersteunende eenheden, het Operational Mentor Liaison Team (OMLT) dat Afghaanse soldaten moet trainen, en het Provinciaal Reconstructie Team (PRT).
Het PRT wordt ondersteunt door functionarissen van het Canadese ministerie van Buitenlandse Zaken, het Canadian International Development Agency, de Correctional Service of Canada en de Royal Canadian Mounted Police.
Het Canadese ministerie van Defensie meldt nog dat Canada en haar coalitiepartners leiders zijn in de internationale inspanningen om de Afghanen te helpen om vrede en veiligheid te bewerkstelligen zodat ze een democratisch land op kunnen bouwen dat op eigen benen kan staan.
vrijdag 22 februari 2008
Harper bereid om in Afghanistan te blijven
De Canadese minderheidsregering van premier Stephen Harper heeft donderdag gezegd dat de ISAF-missie van Canada in Afghanistan eind 2011 wordt beëindigd. Het huidige mandaat loopt tot begin 2009. Canada wil wel 1.000 extra militairen voor de provincie Kandahar.
Canada bereid in Afghanistan te blijven
Canada bereid in Afghanistan te blijven
vrijdag 18 januari 2008
“Afghanistan was nooit de oorlog van Canada”
De Amerikaanse minister van Defensie Robert Gates kan goed gelijk hebben als hij zegt dat “de troepen uit Canada en Europa in Afghanistan niet goed zijn uitgerust om een opstand neer te slaan”. Dat schrijft Thomas Walkom vrijdag in de Canadese krant The Toronto Star.
Wat over het hoofd wordt gezien is dat Canada er nooit voor heeft getekend om te strijden tegen opstandelingen, daar niet en ergens anders ook niet, aldus de columnist.
Walkom schrijft dat de International Stabilization and Assistance Force (ISAF) die nu door de NAVO wordt geleid en waar ongeveer 2.500 Canadese militairen aan deelnemen werd opgezet eind 2001 door de Verenigde Naties om te doen wat de naam suggereert: het land stabiliseren na jaren van burgeroorlog en de piepjonge regering in Kabul steunen bij haar pogingen tot wederopbouw.
Vechten tegen de Taliban, of wat in die tijd nog werd genoemd “overblijfselen van de Taliban”, was werk waar Washington op stond om dat zelf op te knappen in wat het noemde Operation Enduring Freedom.
Canada hielp hierbij ook, door in 2002 militairen te sturen die onder het bevel van de VS dienden.
Amerika wilde volgens Walkom in die dagen de soms niet al te sterke bondgenoten weghouden van een duistere oorlog die er primair op was gericht om terreurverdachten op te pakken en die over te brengen naar hun ondervragers in Guantanamo Bay.
Het was pas na 2003, toen de VS een tekort aan troepen bemerkte en vast was gelopen in Irak, dat Washington de “rules of engagement” veranderde voor zijn bondgenoten.
Beetje bij beetje groeide Afghanistan daardoor uit tot een oorlog voor de NAVO.
In die tijd had Washington nog het idee om zijn troepenaantal van 20.000 militairen in Afghanistan geleidelijk terug te brengen en over te plaatsen naar Afghanistan, aldus Walkom.
Dit is waarom, sinds 2006, Canadese troepen onder vuur zijn komen te liggen in het Taliban-bolwerk Kandahar.
Walkom vindt het "de moeite waard om onder de aandacht te brengen dat Canada doorgaat met het sturen van soldaten naar Afghanistan, niet omdat Canada werd aangevallen door de Taliban, maar omdat onze vrienden, de Amerikanen, het gevoel hebben in oorlog met ze te zijn".
Volgens Walkom verblijven de Nederlanders om dezelfde reden in het zuiden van Afghanistan. Zo ook de Britten, die een zware prijs thuis hebben betaald voor hun beslissing om Washington te steunen in zijn verschillende anti-Islamistische oorlogen.
Dit is waarom de uitlatingen van Gates zo hard aankomen in dit [Canada] land en andere NAVO-landen.
Sinds 2001 zijn er 77 Canadese soldaten gesneuveld en is er een diplomaat uit Canada gedood. Meer dan 250 militairen raakten gewond in de strijd.
Tot dan toe was het nooit onze oorlog. Het was altijd die van Amerika.
Walkom schrijft: “De VS besloten Afghanistan tot vijand te verklaren na de aanslagen van 11 september 2001. Als Washington had besloten om 9-11 te vergelden door een invasie in het land waar de meeste terroristen [van die aanslag] vandaan kwamen, dan zouden Canadese troepen nu vechten in Saudi-Arabië.”
“Hun roep, hun oorlog, hun show,” noemt de columnist het.
Nu heeft Washington de invalshoek opnieuw verlegd. Op dinsdag kondigde het Pentagon aan om nog eens 3.200 mariniers naar Afghanistan te sturen., waarmee het Amerikaanse troepenaantal in Afghanistan boven de 30.000 komt te liggen.
Volgens Walkom vallen de uitlatingen van Gates in deze context te zien. Als gevolg daarvan "wordt het Amerikaanse publiek gezegd dat haar soldaten de klus in Afghanistan op moeten knappen vanwege timide, vreesachtige, Europeanen en onzichtbare Canadezen".
Walkom citeert hierbij The Washington Post, die in een redactioneel commentaar schreef: “Het wordt duidelijk dat de oorlog gewonnen moet worden door de troepen van de VS, en niet door die van de NAVO.”
Walkom zegt dat in een breder kader gezien dit “best” is.
“Laat Amerika, vol frisse zelfverzekerdheid na hun "contra-opstand" successen in Irak en Vietnam zelf zijn eigen oorlog afmaken. Dan kunnen Canadese troepen terugkeren naar Canada, en kan de Noord Atlantische Verdragsorganisatie zich opnieuw richten op het noordelijke deel van de Atlantische Oceaan.
Wat over het hoofd wordt gezien is dat Canada er nooit voor heeft getekend om te strijden tegen opstandelingen, daar niet en ergens anders ook niet, aldus de columnist.
Walkom schrijft dat de International Stabilization and Assistance Force (ISAF) die nu door de NAVO wordt geleid en waar ongeveer 2.500 Canadese militairen aan deelnemen werd opgezet eind 2001 door de Verenigde Naties om te doen wat de naam suggereert: het land stabiliseren na jaren van burgeroorlog en de piepjonge regering in Kabul steunen bij haar pogingen tot wederopbouw.
Vechten tegen de Taliban, of wat in die tijd nog werd genoemd “overblijfselen van de Taliban”, was werk waar Washington op stond om dat zelf op te knappen in wat het noemde Operation Enduring Freedom.
Canada hielp hierbij ook, door in 2002 militairen te sturen die onder het bevel van de VS dienden.
Amerika wilde volgens Walkom in die dagen de soms niet al te sterke bondgenoten weghouden van een duistere oorlog die er primair op was gericht om terreurverdachten op te pakken en die over te brengen naar hun ondervragers in Guantanamo Bay.
Het was pas na 2003, toen de VS een tekort aan troepen bemerkte en vast was gelopen in Irak, dat Washington de “rules of engagement” veranderde voor zijn bondgenoten.
Beetje bij beetje groeide Afghanistan daardoor uit tot een oorlog voor de NAVO.
In die tijd had Washington nog het idee om zijn troepenaantal van 20.000 militairen in Afghanistan geleidelijk terug te brengen en over te plaatsen naar Afghanistan, aldus Walkom.
Dit is waarom, sinds 2006, Canadese troepen onder vuur zijn komen te liggen in het Taliban-bolwerk Kandahar.
Walkom vindt het "de moeite waard om onder de aandacht te brengen dat Canada doorgaat met het sturen van soldaten naar Afghanistan, niet omdat Canada werd aangevallen door de Taliban, maar omdat onze vrienden, de Amerikanen, het gevoel hebben in oorlog met ze te zijn".
Volgens Walkom verblijven de Nederlanders om dezelfde reden in het zuiden van Afghanistan. Zo ook de Britten, die een zware prijs thuis hebben betaald voor hun beslissing om Washington te steunen in zijn verschillende anti-Islamistische oorlogen.
Dit is waarom de uitlatingen van Gates zo hard aankomen in dit [Canada] land en andere NAVO-landen.
Sinds 2001 zijn er 77 Canadese soldaten gesneuveld en is er een diplomaat uit Canada gedood. Meer dan 250 militairen raakten gewond in de strijd.
Tot dan toe was het nooit onze oorlog. Het was altijd die van Amerika.
Walkom schrijft: “De VS besloten Afghanistan tot vijand te verklaren na de aanslagen van 11 september 2001. Als Washington had besloten om 9-11 te vergelden door een invasie in het land waar de meeste terroristen [van die aanslag] vandaan kwamen, dan zouden Canadese troepen nu vechten in Saudi-Arabië.”
“Hun roep, hun oorlog, hun show,” noemt de columnist het.
Nu heeft Washington de invalshoek opnieuw verlegd. Op dinsdag kondigde het Pentagon aan om nog eens 3.200 mariniers naar Afghanistan te sturen., waarmee het Amerikaanse troepenaantal in Afghanistan boven de 30.000 komt te liggen.
Volgens Walkom vallen de uitlatingen van Gates in deze context te zien. Als gevolg daarvan "wordt het Amerikaanse publiek gezegd dat haar soldaten de klus in Afghanistan op moeten knappen vanwege timide, vreesachtige, Europeanen en onzichtbare Canadezen".
Walkom citeert hierbij The Washington Post, die in een redactioneel commentaar schreef: “Het wordt duidelijk dat de oorlog gewonnen moet worden door de troepen van de VS, en niet door die van de NAVO.”
Walkom zegt dat in een breder kader gezien dit “best” is.
“Laat Amerika, vol frisse zelfverzekerdheid na hun "contra-opstand" successen in Irak en Vietnam zelf zijn eigen oorlog afmaken. Dan kunnen Canadese troepen terugkeren naar Canada, en kan de Noord Atlantische Verdragsorganisatie zich opnieuw richten op het noordelijke deel van de Atlantische Oceaan.
donderdag 17 januari 2008
Zeven Canadezen gewond geraakt bij Kandahar in Zuid-Afghanistan
Zeven militairen uit Canada van de ISAF-veiligheidsmacht hebben woensdag verwondingen opgelopen bij twee incidenten in het district Panjwaii in Kandahar in het zuiden van Afghanistan. Militairen uit Canada gewond in Panjwaii
dinsdag 8 januari 2008
Twee ISAF-soldaten uit Canada verongelukt in Zuid-Afghanistan
Bij een ongeluk in Nalgham in het district Zhari in Kandahar zijn zondag twee ISAF-militairen uit Canada om het leven gekomen toen hun pantserwagen van het type LAVIII over de kop sloeg.
Twee Canadezen omgekomen in Kandahar
Twee Canadezen omgekomen in Kandahar
Abonneren op:
Posts (Atom)